Συνήθως οι γονείς είναι εκείνοι που θα αναζητήσουν βοήθεια για το παιδί τους, προκειμένου να το ενθαρρύνουν στο αρχικό στάδιο της θεραπείας και στη συνέχεια να το στηρίξουν ή να μεταφέρουν στο περιβάλλον του σπιτιού τις δεξιότητες που συζητήθηκαν κατά τις  συνεδρίες. Συνεπώς, κρίνεται απαραίτητο να υπάρχει κάποιος βαθμός συνεργασίας της οικογένειας στη CBT, και ο θεραπευτής οφείλει να διασφαλίσει την εμπλοκή στην θεραπεία, τόσο του παιδιού όσο και της οικογένειάς του. Όσο μικρότερης ηλικίας είναι το παιδί τόσο μεγαλύτερος και ο βαθμός εμπλοκής των γονέων στην θεραπεία. Ειδικά στη προσχολική ηλικία ο θεραπευτής μπορεί να κάνει παρέμβαση μόνο σε επίπεδο γονέων χρησιμοποιώντας το μοντέλο της CBT. Η αλλαγή συμπεριφοράς των γονέων είτε αυτή αφορά εκείνους είτε τη συμπεριφορά τους προς το ίδιο το παιδί, μπορεί να επιφέρει τροποποίηση στη δυσλειτουργική συμπεριφορά του παιδιού.